‘De fysieke ruimte hier schept extra mogelijkheden’
‘Voor mij zit de waarde van deze regio in het feit dat hier eigenlijk niks is. De leegte en de stilte zorgen voor een maximale focus. Wie hier komt, komt met geconcentreerde aandacht. En juist door de leegte heeft alle activiteit meteen impact. Omdat je hier niet wordt afgeleid, kun je goed nadenken. Ik kon in alle rust zoeken naar een eigen identiteit.
De plek dicteert heel erg wat je gaat doen. Het landschap, de tuin, de loods van de buurman die beschikbaar kwam. Als je goed kijkt en luistert, vertelt de plek wat er nodig is. Wat ik nu doe, past hier. Zo wordt de plek ook duurzaam. Mijn activiteiten staan in verbinding met de omgeving. Met de buurman, met het timmerbedrijf, met het dorp.
We hebben hier ook fysiek de ruimte. Dat schept extra mogelijkheden. In de loods kon ik grote kunstwerken gaan maken. En het is een plek voor studie en onderzoek geworden. In Utrecht, waar ik eerder zat, zou dat nooit gebeurd zijn. Het formaat bepaalt jouw activiteit.
In ons team werken verschillende mensen uit de omgeving. Friezen zijn best wel op zichzelf en moeten aan je wennen. Maar als er een band ontstaat, is die innig. Er is veel hulpvaardigheid. De mensen zijn hier doeners. Ik val in die zin niet op, want ik ben ook altijd bezig. We werken hier samen door, maar dan zonder dat opgejaagde en in een prikkelarme omgeving.’.
Claudy Jongstra werkt al 23 jaar als textielkunstenaar in Spannum. De wol die ze gebruikt komt van een kudde Drentse heideschapen en de plantaardige kleurstoffen haalt ze uit haar botanische tuin in Húns. Aanvankelijk maakte de geboren Limburgse stoffen voor modeontwerpers. In Noordwest-Fryslân schakelde ze geleidelijk over op wandvullende, autonome kunstwerken voor bedrijven, particulieren en musea, zoals het Museum of Modern Arts in San Francisco, het MoMa in New York en het Stedelijk Museum in Amsterdam. In 2019 werd Claudy Jongstra Nederlands kunstenaar van het jaar.